odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
odpowiedzialność — Zrzucić z siebie odpowiedzialność zob. zrzucić 6 … Słownik frazeologiczny
odpowiedzialność cywilna — {{/stl 13}}{{stl 7}} prawny obowiązek wynagrodzenia, najczęściej zapłacenia odszkodowania komuś za wyrządzoną mu szkodę lub poniesioną przez niego stratę, zwykle przez sprawcę, sprawców tego {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpowiedzialność karna — {{/stl 13}}{{stl 7}} prawny obowiązek odpowiadania przed sądem, poniesienia kary za czyn zabroniony przez prawo, przestępstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpowiedzialności karnej podlega sprawca, współsprawcy przestępstwa, podżegacz i pomocnik. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parlamentarny — parlamentarnyni «odnoszący się do parlamentu, odbywający się w parlamencie, rządzony według zasad parlamentaryzmu» Grupa, frakcja parlamentarna (jakiegoś stronnictwa, jakiejś partii). Komisja parlamentarna. Mniejszość, większość parlamentarna.… … Słownik języka polskiego
ryzyko — n II, N. ryzykokiem, blm «możliwość, prawdopodobieństwo, że coś się nie uda, przedsięwzięcie, którego wynik jest nieznany, niepewny, problematyczny; odważenie się na takie niebezpieczeństwo; ryzykowanie» Ryzyko przeprawy przez morze. Ryzyko… … Słownik języka polskiego
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
gwarancja — ż I, DCMs. gwarancjacji; lm D. gwarancjacji, (gwarancjacyj) 1. «poręczenie, rękojmia, zapewnienie» Gwarancja spokoju. Dać komuś gwarancję wyzdrowienia. 2. ekon. hand. «odpowiedzialność wobec nabywcy za używalność i dobry stan sprzedawanych… … Słownik języka polskiego
winny — I 1. «dotyczący wina winorośli (rośliny lub jej owoców)» Winne krzewy. Winna jagoda. Grona winne. ∆ Latorośl winna → winorośl 2. «dotyczący wina napoju, mający związek z wytwarzaniem wina» Kupiec winny. Handel winny … Słownik języka polskiego
